Güneş Ve Rüzgar

Bir  gün  rüzgar Güneş’le   konuşuyormuş. Vuvv…Ben  senden  daha  güçlüyüm  demiş.

-Öyle mi?  Demiş  Güneş.
-Elbette  demiş  rüzgar. Bunu  sana göstereceğim. Bak şu  aşağıdaki  yaşlı  adamı görüyor musun?
Güneş  eğilip  bakmış.
-Görüyorum  diye  cevap  vermiş.
Rüzgar  gururla:
-Gör  bak!Onun  ceketini  çıkaracağım  diye konuşmuş.



Güneş:

-Peki  o  zaman  demiş. Haydi  dene  bakalım. Sonra  bulutların  arkasına  çekilmiş. Merakla rüzgarı  izlemeye  başlamış.

Rüzgar  bütün  şiddetiyle  esmiş. O  estikçe  yaşlı adam  üşümüş.Üşüdükçe  paltosuna  sarılmış. Rüzgar  buna  öfkelenmiş. Daha  da  şiddetli esmiş. Bu  kez  adam  da  paltosunu  daha  sıkı   tutmuş. O ne  kadar  şiddetli  estiyse  adam  da  paltosuna  o kadar  çok  sarılmış. Çünkü  çok  üşüyormuş.

Rüzgar  sonunda  pes  etmiş.Bu  kez  sıra Güneş’e  gelmiş.Güneş  bulutların  arkasından çıkmış. Yaşlı  adama  sıcacık gülümsemiş.Yeryüzünü  iyice  ısıtmış. Adam  pek sevinmiş. Yeryüzü  ısındıkça  adam  da  ısınmış. O da  gülümsemeye  başlamış.

-Artık  paltoya  ihtiyacım  kalmadı  diye düşünmüş. Ve  paltosunu  çıkarmış.Güneş  rüzgara dönerek:
-Gördün  mü  demiş. Nazik  olanlar zorbalardan  her  zaman  daha  güçlüdür.